|
امام صادق (ع ) فرمود: تا معرفت نیابید صالح نشوید و تا تصدیق نکنید معرفت نیابید و
تـا چهار دریراکه نخستینشان جز به آخرشان اصلاح نشود نگیرید تصدیق نیابید(مـقـصود از چهار در: اقرار بخدا و پیغمبر و آنچه پیغمبر آورده و مترجمین آنها (یعنى
ائمه معصومین علیهم السلام ) است . )
هـمـراهـان سـه در گـمراه گشته و در بیراهه دورى افتادند، خداى تبارک و تـعـالى جـز
عـمـل صالح را نپذیرد و خدا جز وفاء بشروط و پیمانها را نپذیرد، و هر که بـشـروط
خـدا وفـا کـنـد و آنـچـه را کـه در پـیـمـانـش شـرح داده بـکـمـال رسـانـد،
بـدانـچـه نـزد اوسـت بـرسـد و وعـده خـدا را کامل دریافت کند. خـداى عـزّوجـلّ راهـهـاى هـدایـت را بـه بـنـدگـانـش خـبـر داده و در آن راهـهـا بـرایشان چراغ بـرافـراشـتـه و دسـتـور داده که چگونه راه بپیمایند و فرموده : (((همانا من آمرزنده کسى بـاشـم کـه توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح نماید و آنگاه هدایت پذیرد، 83 سوره ، 3))) و فـرمـوده : (((خدا فقط از پرهیزگاران مى پذیرد))) پس هر کس که خداى عزّوجلّ را نسبت به آنچه امرش فرموده پرهیزگار باشد، همان خداى عزّوجلّ را با ایمان بآنچه محمد صلى الله علیه و آله آورده ملاقات کند. هـیـهات هیهات !! که مردمى از دست رفتند و مردند پیش از آنکه هدایت شوند و گمان کردند کـه ایـمـان دارنـد، در صورتیکه ندانسته مشرک شدند، هر کس از در وارد خانه شود هدایت یـافته و هر که راه دیگر پیش گیرد طریق هلاکت سپرده است ، خدا اطاعت ولى امرش را به اطـاعت رسولش پیوسته و اطاعت رسولش را به اطاعت خود (آنجا که فرمایید: اطیعوا الله و اطـیـعـوا الرسـول و اولى الامـر مـنکم ) پس هر که اطاعت والیان امر را کنار گذارد، خدا و رسـولش را هـم اطـاعـت نـکـرده اسـت و هـمـانـست اقرار بآنچه از جانب خدا آمده که : (((در هر مـسـجـدى زیـور خـود را بـر گـیـریـد و بـجـویـید خانه هایى را که خدا اجازه فرموده بر افراشته گردند و نامش در آنها برده شود 31 سوره 7 ـ))) همانا خدا به شما خبر داده که آنها: (((مردانى باشند که تجارت و داد و ستد ایشانرا ازدیاد خدا عزّوجلّ و گزاردن نماز و دادن زکوة باز ندارد، آنها از روزى که دلها و چشمها در آن دگرگون شود بیم دارند: 36 سوره 24 ))). هـمـانـا خـدا رسـولانـرا ویژه امر خود ساخت و سپس آنها را با تصدیق و باور بآن درباره بـیـمـهاى خویش برگزید و فرمود: (((هیچ امتى نبوده جز اینکه بیم دهنده ئى در میان آنها بـوده ، 24 سـوره 35))) هـر کـه نـدانـسـت بـیـراهـه رفـت و هـر کـه چـشـم گـشـود و تـعـقـل کرد هدایت یافت ، همانا خداى عزّوجلّ فرماید: (((نکته اینست که : دیده ها کور نیست ، بلکه دلهاى میان سینه ها کور است . 46 سوره 22))) و کسیکه نمى بیند چگونه راه یابد و کسیکه بیمش نداده اند چگونه بینا باشد. رسول خدا صلى الله علیه و آله را پیروى کنید و بآنچه از جانب خدا آمده اقرار کنید و از نـشـانـه هـاى هـدایت متابعت نمایید، زیرا ایشان نشانه هاى امانت و تقوایند، و بدانید اگر کـسـى فقط عیسى بن مریم علیهما السلام را انکار کند و پیغمبران غیر از او اقرار نماید، ایـمـان نـدارد، چـراغگاه را جویید و راه پیمایید و از پشت پرده ها در طلب آثار و نشانه ها بـاشـیـد (یـعنى اگر چه در برابر شما پرده هاى مبتدعین و مدعیان ناحق آویخته شده ولى شـما در پس این پرده ها کسانى را که قدم جاى قدم پیغمبر گذاشته اند، مى توانید پیدا کنید شما ببینید یزید و هشام و امثالشان نشان دهنده رفتار پیغمبر بودند یا حسین بن على و فـرزنـدانـش عـلیـهـم السـلام ) تـا امـر دیـنـتـان را کامل ساخته و بخداى پروردگار خویش ایمان آورده باشید. |
اصول کافى ج : 3 ص : 79 روایة :3
