خوردن از پاکی ها
ییَا أَیُّهَا
الَّذِینَ آمَنُواْ کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُواْ لِلّهِ
إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ
اى کسانى که ایمان آوردهاید از نعمتهاى پاکیزهاى که روزى شما
کردهایم بخورید و اگر تنها او را مىپرستید خدا را شکر کنید
خودسازى و زهد و تقوى،
منافاتى با بهرهگیرى از طیّبات ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا کلوا من طیبات»
در مکتب اسلام، مادّیات مقدّمهى معنویات است. «کلوا، واشکروا، تعبدون»
اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد. «طیّبات ما رزقناکم»
قبل از تأمین زندگى مردم ومحبّت به آنان، توقّعى نداشته باشید. «کلوا... واشکروا»
شکر، نشانهى خداپرستى و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فکر اقتصادى،
تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قایل نخواهد بود تا
او را شکر کند. «واشکروا للّه ان کنتم ایّاه تعبدون»
شکر، نمونه روشن عبادت است. «واشکروا للّه... تعبدون»
شکر خداوند، واجب است. «کلوا... واشکروا لِلّه»
خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمىکند. «کلوا... ان کنتم
ایّاه تعبدون»
