یاد از دلدار
فَاذْکُرُونِی
أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُواْ لِی وَلاَ تَکْفُرُونِ
پس مرا یاد کنید [تا] شما را یاد کنم و شکرانهام را به جاى آرید و
با من ناسپاسى نکنید
خداوند، به انسان
شخصیّت مىبخشد ومقام انسان را تا جایى بالا مىبرد که مىفرماید: تو یاد من باش،
تا من هم یاد تو باشم. «اذکرونى اذکرکم»
کسانى مشمول لطف خاصّ هستند، که همواره به یاد خدا باشند.«اذکرونى اذکرکم»
ذکر خدا و نعمتهاى او، زمینهى شکر و سپاس است. چنانکه غفلت از یاد خدا، مایهى
کفران است. «اذکرونى، اشکروا لى و لاتکفرون»
آیه شماره 152 از سوره مبارکه بقره
