پیمان ازدواج « ازدواج حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها »
وَأَنکِحُوا الْأَیَامَى مِنکُمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ
عِبَادِکُمْ وَإِمَائِکُمْ إِن یَکُونُوا فُقَرَاء یُغْنِهِمُ
اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
بىهمسران خود و غلامان و کنیزان درستکارتان را همسر دهید اگر
تنگدستند خداوند آنان را از فضل خویش بىنیاز خواهد کرد و خدا
گشایشگر داناست
آیه شماره 32 از سوره مبارکه النور
خانواده و جامعه، مسئول ازدواج افراد بىهمسر است. «و
اَنکِحوا»
ازدواج در اسلام، امرى مقدّس و مورد تأکید است. «و اَنکحوا»
لازم نیست خواستگارى، از طرف خاصّى باشد، هر یک از طرفین ازدواج مىتوانند
پیشقدم شوند. «و اَنکحوا»
تنها سفارش به ترک نگاه حرام، کافى نیست، براى ازدواج جوانان باید اقدام کرد.
«یَغضّوا، یَغضُضن، انکحوا»
زنان بیوه را همسر دهید. «و اَنکِحوا الایامى»(«اَیامى»، شامل آنان نیز مىشود.)
داشتن صلاحیّت، شرط ازدواج است. «والصّالحین» (یعنى باید طرفین صلاحیّت
اداره زندگى مشترک را داشته باشند.)
اقدام جامعه براى عروس و داماد کردن افراد صالح، تشویقى است که جوانان
لااُبالى و هرزه نیز خود را در مدار
صالحان قرار دهند. «والصّالحین...» (بنا بر این که مراد از صلاحیّت، صلاحیّت
اخلاقى و مکتبى باشد.)
در تأمین نیازهاى جنسى، فرقى میان انسانها نیست. (زن، مرد، غلام و کنیز)
«منکم، عبادکم، امائکم»
فقر، نباید مانع اقدام در امر ازدواج شود. «اِن یکونوا فقراء...»
در صورت فقر، به ازدواج اقدام کنید و بر خدا توکّل نمایید. «یُغنِهم اللّه»
فقر، براى عروس وداماد عیب نیست. «ان یکونوا فقراء...»
خداوند، تأمین زندگى عروس و داماد را وعده داده است و ازدواج، وسیله وسعت و
برکت زندگى است. «یغنهم اللّه»
تحقّق وعدههاى الهى از سرچشمهى فضل بى پایان اوست. «فضله - واسع»
رشد و توسعهاى که خداوند نصیب بندگانش مىفرماید، بر اساس علم و حکمت
اوست. «واسعٌ علیم»
