قرآن و ظهور موعود جهانی:
آیه «وعد» چگونه بر ظهور موعود جهانی دلالت دارد؟
خداوند متعال میفرماید: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفَهُمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لایُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الفاسِقُونَ» (سوره نور، آیه ۵۵)
خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند وعده میدهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان‌گونه که به پیشینیان آن‌ها خلافت روی زمین را بخشید و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشهدار خواهد ساخت و ترسشان را به امنیت و آرامش مبدّل میکند، آنچنان که تنها مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت و کسانی که پس از آن کافر شوند، آن‌ها فاسقانند.
آیه فوق مربوط به زمان ظهور حضرت مهدی (عجل
الله تعالی فرجه الشریف) و عصر حکومت جهانی توحیدی است و شواهد و قرائن آن عبارت است
از:
۱ - با آیات دیگر که ظهور در غلبه دین اسلام در آخرالزمان بر سایر ادیان دارد سازگاری و مناسبت دارد.
۲ - کلمه «الأرض» که با الف و لام جنس آمده، بدون قرینهای بر انصراف آن به سرزمین خاص و معین، حمل بر تمام روی زمین میشود.
۳ - تبدیل خوف به امنیت کامل تاکنون انجام نگرفته است و این تنها با حکومت گسترده مؤمنین بر روی زمین انجام میگیرد.
۴ - با مراجعه به روایاتی که در ذیل آیه فوق رسیده، این معنا تأیید میگردد.
قرطبی در ذیل آیه از رسول خدا (صل الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «در آن روز بر روی زمین خانهای نیست جز آنکه خداوند کلمه اسلام را در آن وارد خواهد ساخت».
سدی از ابن عباس نقل کرده که آیه در مورد آل محمد: نازل شده است.
از امام سجاد (علیه السلام) نقل شده که فرمود: «آیه، در شأن حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است».
از امام صادق (علیه السلام) نیز نقل شده که فرمود: «آیه درباره قائم و اصحاب اوست».
۵ - در زمان خلافت خلفای اربعه نیز امنیت کامل در سرتاسر جهان پدید نیامد، خصوصاً آنکه دو دشمن قدرتمند ایران و روم، اسلام را تهدید میکردند، و لذا در طول سی سال، جنگهای زیادی به وقوع پیوست.
فضل میگوید: «... به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: این نواصب گمان میکنند که آیه در شأن ابوبکر و عمر و عثمان و علی (علیه السلام) نازل شده است. حضرت فرمود: خداوند قلوب ناصبه را هدایت نمیکند، چه زمانی دین مرضی خدا و رسول تثبیت شده است و امر آن انتشار یافته و خوف و شک از قلوب و سینههای مردم در عهد یکی از آن سه خلیفه و در عهد علی (ع) با ارتداد مردم بیرون رفته است. چه فتنههایی که در ایام آن‌ها برانگیخته شد، و چه جنگهایی به آن‌ها نسبت داده شده است که بین آنان و کفار واقع شد.»
- تفسیر ابنکثیر، ج ۲، ص ۶۱۴؛ جامع البیان
- تفسیر قرطبی، ج ۷، ص ۴۲۹؛ درالمنثور
- شواهد التنزیل، ج ۱، ص ۴۱۳
- تفسیر صافی، ج ۳، ص ۴۴۴
- الغیبة، نعمانی، ص ۱۲۶
- تفسیر کنز الدقائق، ج ۹، ص ۳۳۵
- کتاب موعودشناسی و پاسخ به شبهات؛ علی اصغر رضوانی
#مبلغ_مهدوی_باشیم
