هشتم شوّال
روز ویران کردن قبور
ائمّه بقیع توسّط گروه متعصّب و گمراه وهّابى در سال 1344 هجرى قمرى است.
وهّابیّون که گروهى
اندک، متعصّب و نادان در میان مسلمانان به شمار مى روند داراى عقاید افراطى
عجیبى هستند و با همه مذاهب اسلامى در امورى به مخالفت برخاسته اند که از
جمله آنها، توسّل به اولیاءاللّه، ساختن ضریح و گنبد براى آنان و مسأله شفاعت است.
از همین رو، بناى قبور امامان بقیع و حمزه سیّدالشّهدا و دیگر بزرگان اسلام و قبور
صحابه و حتّى قبر پدر بزرگوار پیامبر(صلى الله علیه وآله) را در مدینه و دیگر شهرها تخریب نمودند، و
در پى تخریب ضریح و گنبد رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) نیز بودند که
بر اثر واکنش هاى شدید جهان اسلام، از آن دست کشیدند.
آنان به سبب همین عقاید
جاهلانه و خشک، با تأسّف بسیار آثار تاریخى اسلامى فراوانى را در حرمین شریفین
تخریب کردند; آثار ارزشمندى که مى توانست سبب پیوند نسل حاضر با تاریخ گذشته
اسلام باشد. متأسّفانه همه آنها از دست رفت.
برداشت از مفاتیح الجنان